روايه رائعه للكاتبه ساره مجدي

لها ... ابتسمت وقالت
بس ده ميمنعش انى طلعت شويه من جنانى يعنى ... وبعد الغدا هطلع اصالحها .
ضحك بصوت عالى
وهو يتخيل شكل هذا الجنان وهز راسه بلا معنى وتحرك الى غرفته
كانت سلطان يتطلع الى وجهها النائم براحه على زراعه ابتسم وهو يتذكرها امس بين يديه ... كيف كانت ناعمه دافئه .... ولذيذه ... بخجلها وخۏفها ... وانطلاقها 
تململت فى نومتها فابتسم بشقاوه .... وامسك خصله من شعرها وبدء فى مداعبه انفها بها جعلها ذلك تتململ بانذعاج وعندما. فتحت عينيها ... وجدت وجه قريب منها ينظر اليها بابتسامه رائقه ..... قالت بخجل
صباح الخير
قبل فمها قبله سريعه وهو يجيبها بمشاغبه
صبحيه مباركه يا عروسه
وضعت كفيها على وجهها فى خجل ... ضحك بصوت عالى وقال
ايده هو انت لسه بتتكسفى منى ... طب ده انا حتى مبقاش فى حاجه مستخبيه عليا 
شهقت بصوت عالى وضړبته على كتفه وهى تقول بصوت متقطع من الخجل
انت ... انت .... ساڤل 
عاد ليضحك بصوت عالى وهو يقول بلؤم 
فى ست محترمه تقول لجوزها يا ساڤل 
انتبهت لما قالت ووضعت يدها على فمها فى خجل وقالت
انا اسفه مقصدش
عاد لضحكه المشاكس مره اخرى وقال
انت تقولى الى انت عايزاه يا قمر انت يعسل 
ضحت بخجل .... وقالت
تعرف ان ضحكتك حلوه اوووى 
سقف بيديه ..وهو يقول 
يا بركه دعاكى يااما 
عادت لتضع يدها على وجهها فى خجل ظل ينظر اليها فى سعاده
واقترب منها وهمس بجوار اذنها قائلا
بحبك
نظرت اليه بسعاده خجوله ولكنه تحرك سريعا وهو يقول
انا جعان جدا .... ايه رايك نتغدى برى . وبعدين نعدى على بطه
هزت راسها بنعم وقالت
زى ما تحب يا سلطان 
هلل بسعاده وقال 
يا قلب سلطان ... 
ثم اكمل بمشاغبه واضحه 
يلا يا كسلانه ... مش حرام تسيى جوزك كده جعان
بعد قليل من الوقت كانوا ينزلون السلم متشابكى الايدى فى سعاده وحين خرجوا الى الشارع ... كانت سهير عائده من محل زوجها المرحوم .... وحين شاهدتهم اشتعلت بداخلها الڼار وقررت ان تكدر صفو سعادهم فقتربت منهم فى خبث واضح
ووقفت امامهم متجاهله رحاب تماما قائله
ازيك يا سلطان ... مش بتسال ليه عليا يا سلطان ده حتى احنى عشره عمر ...
نظر اليها سلطان بنظرات ثلجيه وقال
وانا اسائل ليه ولمؤاخزه .... وبعدين لو انت محتاجه حاجه قولى لمراتى وهى هتقولى ما انا زى اخوكى بردوا
وتركها واقفه وامسك بيد رحاب وتحرك من امامها ببرود
١٥١٦١٧١٨١٩٢٠
انت حياتى الفصل الخامس عشر
ظلت سهير على وقفتها فى زهول... حتى سمعت صوت بجانبها ... كان الاستاذ يوسف جارها ارمل ولديه طفله فى السادسه ... نظرت اليه بحيره قائله
خير يا استاذ يوسف كنت بتقول حاجه
ابتسم لها بود .. وقال 
كنت بسالك لو محتاجه حاجه انتى واقفه بقالك شويه ... انتى تعبانه ولا حاجه
تنهدت بصوت عالى ثم قالت
تسلم يااستاذ يوسف كتر خيرك انا كويسه 
وازى الاموره ريم
ابتسم فى حزن وقال
هتكون عامله ايه يعنى يست سهير .... اهى عايشه
كانت تشعر بحزنه .. وتفهم وجعه ... تلك الطفله التى حرمت من امها .... وذلك الرجل ليس لديه من يعتنى بها ويقوم بدور الاب والام معا ... 
بعد قليل من الصمت قالت له بود حقيقى
ابقا خليها تيجى تقعد معايا انا فاضيه طول اليوم. واهو انا اتسلى معاها وهى متبقاش فى البيت لوحدها وانت متبقاش قلقان عليها
ظهرت الفرحه على ملامحه وسالها بعدم تصديق
بجد يا ست سهير يعنى مش هندايقك 
شهقت بصوت عالى وقالت
ده انا هبقا مبسوطة اوى .واحنى فيها اهو شكلك كده خارج اطلع الاول جبها علشان نتغدى انا وهى .
ابنتسم وشكرها بشده وصعد سريعا ليحضر ابنته ... كم كان يشعر بالحزن والاسئ على تركه لابنته وحيده يوميا فى المنزل .... دعى لسهير فى سره على تلك الخدمه الكبيره التى قدمتها له ولأبنته
عندما تركا سهير وتحركا مغادرين ... كانت رحاب صامته ولكن ليس حزنا بل سعاده كانت تنظر لسطان بحب وليد فى قلبها الټفت اليها ليحرك رأسه باستفهام وعلى ثغره ابتسامه هادئه 
اخفضت نظرها وهى تبتسم وقالت
هو انت ازاى كده 
ابتسم بشقاوه وقال 
كده ازاى 
رفعت راسها تنظر اليه مره اخرى 
صريح وواضح .... مدمت على حق ماتخفش من حد ولا من حاجه .... 
وده حلو ولا
وحش 
اجابته سريعا 
حلو طبعا ... مفيش احسن من الوضوح .... 
وقف سلطان امامها وقال 
انا