نسيت انى زوجه بقلم سلوي

بشده وقالت ...لا طبعا ملوش حتى بعد الكلام اللى سمعته وان الجوازه دى هتبقى مريحه له لانها مش هتكلفه حاجه بس منكرش برده انه قال لماما انى لو رفضت عمره ماهيغصبنى ....بس انا لقيتها جوازه كويسه فاهمانى يارواء ......
تنهدت رواء وقالت .....فاهماكى يا أسمهان .... نظرت اليها بتمعن وقالت ....عمرك ماحبيتى يا أسمهان ...
إبتسمت أسمهان بنزق وقالت ...لا عمرى ماحبيت عشان كده حسيت انى شيلت مشاعرى للراجل اللى هيبقى حلالى ولما جه رميتها تحت رجليه وللأسف داس عليها .......
أكملت رواء بحزن وتردد ....ااانتى لسه بتحبيه .....

.نظرت اليها أسمهان بتيه وقالت .....هتصدقينى لو قلتلك انى مشاعرى ملغبطه ...مبقتش عارفه انا بحبه ولا بكرهه ولاممتنه ليه .....
.نععععم ممتنه ازاى يعنى هكذا سألتها رواء بإندهاش ......ضحكت أسمهان بخفوت وقالت .....
أيوه ممتنه مهو لو مكنش عمل كده مكنتش هشتغل واكمل دراستى شوفتى بقه ...مهو ساعات بيجى الخير من قلب الشړ .....
ضحكت رواء بشده وقالت ... غريبه انتى والله ...يابنتى انا لو منك كنت ولعت فيه ...انتى عارفه لو بس نادر فكر انه يسيبنى يوم واحد وحياتك أخنقه بإيدى هو انا متجوزاه عشان يسيبنى ولا ايه انا متجوزاه عشان يدلعنى ويحبنى ويخلينى ملكه كده فى حياته ......
دخل نادر عليهم بعد أن سمع كلام رواء فقال بمرحه المعتاد ....
طب وقرمط الغلبان ملوش نصيب فى الدلع والحب ولاهو بس هيتولع فيه ...ااااه يانا ياما انتى اللى قولتيلى انجوز د الجواز حلو اهو هتولع فيا من قبل ماادخل دنيا ......لا خلاص انا رجعت فى كلامى ...
ضحكت أسمهان بشده وقالت ...
بقولكم إيه انا عندى رسالة دكتوراه بترجمها وعايزه أخلصها وانتو ماشاء الله هتضيعونى معاكم .......
تحدثت رواء بجديه وقالت ....
بقه انت رجعت فى كلامك مش كده ....نظر نادر حوله بطريقه كوميديه وقال ...هو مين ده اللى رجع فى كلامه ياباشا وان هجيبه من قفاه .....
ناااااااااادر رد عليا ....نظر اليها نادر وقال ....قوليلى عايزه إيه وانا أجاوب على طووول ......
ردت رواء بغيظ ..نااادر بطل استعباط ....
ضحك نادر وقال ......بطلنا يا معلمه أى خدمه تانيه .....
نظرت اليه رواء وقالت بحزن ...بجد انت خلاص مش عايز تتجوز ......
نظر اليها نادر فى عينيها وقال ...
.مين الاهبل العبيط اللى قال كده ...يارورو دانا هموووووت واتجوزك امبارح مش النهارده بس إنتى ترضى ياباشا قلبى وربنا كل حاجه جاهزه مش فاضل غير فستان الفرح وده هننزل نجيبه فى ثانيه ..
نظرت إليه وعيناها مغرورقه بالدموع ....خاېفه تسيبنى ......طمأنها بأن أخذها بين أحضانه وقبل رأسها وقال ...أنا نادر يارواء مش شاكر باباكى ...
كانت أسمهان مازالت واقفه وهى لا تعى شيئا ولكنها أدركت أن قسۏة رواء فى بعض الأحيان مع نادر ماهى الا غطاء لضعف شديد بداخلها وسببه الرئيسى هو